“Toen ze deze week binnenliepen zagen we gelijk dat veel leerlingen een beetje emotioneel waren, dat er iets was”, vertelt Zeynep Kaplan, leraar in opleiding op de school. "Ik had ook een aantal leerlingen met Marokkaanse achtergrond in de brugklas en je zag dat ze zich niet helemaal fijn voelden, verdrietig waren. Gelukkig was er niemand wiens familie of vrienden slachtoffer zijn geworden - naar mijn weten niet binnen de gehele school - , maar veel leerlingen waren er wel erg mee bezig. Ik leefde echt mee, het is natuurlijk ook heel heftig geweest.”

Doneeractie

Naast dat er ruimte was om hierover in de klas in gesprek te gaan met leerlingen, besloot de school daarom al snel om een doneeractie op touw te zetten voor de slachtoffers van de aardbeving. Esther: “Vorig schooljaar hebben we ook geld en spullen ingezameld voor Turkije en Syrie, dat liep toen echt storm. Een heel lokaal liep toen letterlijk vol met dekens, kleding en andere gevraagde spullen. Het leefde heel erg bij de leerlingen en ouders, ze liepen constant heen en weer om spullen te brengen. Deze keer wilden we weer iets doen. Je krijgt zo ook een ‘wij-gevoel’, wij doen dit met elkaar. En leerlingen leren er ook van: als zoiets gebeurt ga je aan een ander denken. Geld ophalen is heel leuk en belangrijk, maar het is ook echt een stuk bewustwording bij kinderen, dat vinden we heel belangrijk. Een leerling gaf bijvoorbeeld 50 cent, dan vind ik dat alsnog zo goed en leuk dat ze dat doen.”

Leerlingen hebben zo ook het gevoel dat ze zelf iets kunnen bijdragen, dat geeft ze een fijn gevoel en helpt hen hun emoties kwijt te kunnen, aldus Zeynep. “De actie leeft ook echt, ik zie leerlingen in de gangen stil staan bij de posters, geïnteresseerd ernaar kijken, erover praten. Uit wat ik heb gehoord, merkte ik wel dat ze blij werden van de actie en hoopvol.”

QR-code

Het opzetten van de doneeractie verliep informeel, aldus Esther. “Het bestuur wilde iets doen; we hebben toen met een klein groepje collega’s binnen een dag iets opgezet. Zeynep: “Ik werd gevraagd mee te helpen. We hebben toen meteen een poster gemaakt, met een QR-code waarmee leerlingen gemakkelijk kunnen doneren via de rekening van de school.”

Deze poster werd vervolgens verspreid op alle schoollocaties en ook op de schoolwebsite werd een bericht over de actie geplaatst, zodat ook meer ouders het zien en mee kunnen doen. Esther: “In wezen is dit heel simpel tegenwoordig met alle technische mogelijkheden. De inzamelingsactie voor Turkije was denk ik nog zichtbaarder, maar het was toen ook wel arbeidintensiever en lastiger om te organiseren. Het zal ook niet bij elke ramp lukken om iets te doen. Soms is het ook lastig te bepalen wanneer wel en wanneer niet, er gebeuren veel erge dingen in de wereld die soms minder zichtbaar zijn of hier minder aandacht krijgen. We hopen in elk geval met dit soort acties dus echt bewustzijn te creëren voor wat er speelt in de wereld en wat je kan doen.”