'Het is oorlog! Waar? Overal! Vooral in onze hoofden'. Zo kopt Jan de Bruijn zijn nieuwe column voor ZoGouds. Daarmee haakt Jan ook aan bij de dramatische gebeurtenis rond Jerryson, de pleegzoon van Dushi.

Stoplicht

Laatst stond ik even wat dromerig voor een stoplicht dat net een paar seconden op groen stond, een harde toeter en een felle licht show achter me was het resultaat.

De opgefokte Audi bleef vervolgens al knipperend en woest achter mijn bumper kleven en haalde me zodra de weg wat was verbreed plankgas in. Hij scheurde met gezwinde spoed en vol agressie weg naar ongetwijfeld de volgende automobilist die hij kon belagen.

Mazzel voor mij, want ik zou zeķer niet de eerste zijn geweest die half lek geprikt of lek geschoten op de SpoedEisende Hulp terecht was gekomen. Onderwijl groette hij me al inhalend agressief gebarend en uitbundig met zijn ongetwijfeld goud beringde middelvinger.

Verder weg van elkaar

Ons mooie landje is zichzelf niet meer. Ik kan hier ter plekke nog honderden open deuren intrappen, waaruit dat blijkt, maar ieder weldenkend mens die tot twee kan tellen trekt met mij dezelfde conclusie. Vanuit de rechtse hoek van onze samenleving, of vanuit een links gezichtspunt kunnen we dit onderstrepen. Daar zijn alle geledingen het wel over eens. Al lijkt het of ze verder weg van elkaar staan dan ooit. 

Tweede Kamer

Het begint al in de Tweede kamer, waar onze volksvertegenwoordigers ooit snedige, scherpe maar respectvolle debatten voerden. Daar vliegen vandaag de dag de meest ordinaire scheldpartijen als gestolen broodjes over de tafel. 

Ieder zijn meug, maar links of rechts... het maakt mij eigenlijk allemaal niet zoveel uit. Ik hou sowieso niet van politiek. Volg het heus wel, maar hou nu eenmaal niet van achterbaks handje klap, jokkebrokken en tweedehands koehandel in een duister achterkamertje. 

Dushi

Maar er zijn gelukkig ook nog lichtpuntjes...

Toen ik een paar weken geleden op een nog zonnige zaterdagmorgen even naar de Goudse binnenstad wandelde liep er een kleine 50 meter voor mij een bekend Gouds icoon. Waar is ze bekend van? Niet vanwege haar politieke of zakelijke aspiraties, niet vanwege andere hoge ambitieuze functies. Nee, bijna heel Gouda kent haar vanwege haar gouden hart en liefde voor mens en dier. Haar naam? Die ken ik niet! Maar net als vele andere stadsgenoten ken ik haar slechts onder haar koosnaam Dushi. 

Dushi naderde een straathoek die bekend staat vanwege de junkachtige duistere outlaw types die zich daar vaak ophouden. Types waar de meesten - ook ik - het liefst met een grote boog omheen lopen.

Dushi niet! Ze liep naar de uitgekotste bastaards toe, trok haar tas open en deelde brood en andere eet- en drinkwaren aan ze uit. Haar lichaamstaal ontroerde mij, de liefde voor haar medemens spatte er vanaf.

Dushi staat echt niet in de quote top 10 en zal volgens mij soms de eindjes flink aan elkaar moeten knopen, maar de liefde voor haar medemens weegt voor haar zwaarder.

Warme lieve vrouw

Juist deze warme lieve vrouw kwam deze week opnieuw in het nieuws, landelijk.

Het was haar 15-jarige stiefzoon die op die noodlottige zondagmiddag in Capelle aan den IJssel samen met twee andere klootzakjes met een heus doorgeladen vuurwapen iemand van zijn fatbike beroofde en alle stopbevelen negerend op de vlucht sloeg voor de politie richting een overvol terras waar veel gezinnen nog even lekker van het nazomer zonnetje zaten te genieten.

De fatale gevolgen zijn bekend. De agent moest in een splitsecond onder zware stress een beslissing nemen.

Ik snap alle emoties. Het is verschrikkelijk. Stiefzoon Jerryson is geen held en zat hartstikke fout. Ook al ben je 15 jaar. Hoe verzin je dit?

Verliezers

Ik heb vooral met het berovingsslachtoffer en de betreffende agent te doen. Maar ik heb minstens zoveel te doen met Dushi. In dit ongekende drama dat alleen maar verliezers kent, heeft zij ongetwijfeld één van de grootste klappen moeten verwerken!

Ik weet zeker dat zij vol liefde Jerryson hielp een mooi leven op te bouwen. Haar o zo mooie en grote hart is voorgoed zwaar beschadigd. Het zal voor haar een blijvend litteken nalaten.

Toch zag ik op die mooie zaterdagochtend zoveel liefde uit haar hart, in haar ogen dat ik zeker weet dat juist dát - juist de liefde voor haar medemens - datzelfde hart weer zal doen opbloeien.

Met engelen als Dushi is er altijd hoop, warmte en liefde. Met Dushi is de wereld helemaal zo'n rotplek nog niet.

Sterkte lieve Dushi!

Jan de Bruijn