De supporters van Jodan Boys gingen er zaterdagmiddag maar eens goed voor zitten. Nadat vorige week koploper Papendrecht met duidelijke cijfers werd verslagen moest het puntloze VOC toch zeker geen probleem zijn.

De opmerking dat de eerste nederlaag en de eerste overwinning theoretisch steeds dichterbij komen werd voor kennisgeving aangenomen.

De Goudse supporters werden heel snel op hun wenken bediend want na 1 minuut en 42 seconden lag de bal al in het Rotterdamse net. Het feest kon beginnen! Maar ondanks de nodige kansen om de voorsprong uit te breiden, stokte de doelpuntenmachine en putte de tegenstander hieruit moed schat ik zo in.

Sterker nog, VOC stroopte, zoals het echte Rotterdammers betaamt, de mouwen op en nam in de tweede helft zelfs een voorsprong. Zou dit nu de beruchte VOC-mentaliteit zijn volgens de definitie van minister-president Jan Peter Balkenende destijds tijdens de algemene politieke beschouwingen in de Tweede Kamer?

Ondanks de kansen die Jodan Boys ook in de slotfase nog kreeg, bal op de lat, doelpunt afgekeurd, sleepte VOC de eerste punten binnen en bezorgde het Jodan Boys zijn eerste onverwachte nederlaag. De theorie waar ik eerder over sprak was al snel praktijk geworden.  

‘Als je zelf niet scoort dan doet de tegenstander het wel’, een voetbalwet die wekelijks opgaat. Jodan Boys kan er over meepraten.

Vorige week zag ik Olympia zo ongeveer twee handen vol opgelegde kansen om zeep helpen. Uiteindelijk kwam het toch nog goed voor de Gouwenaars omdat tegenstander Groeneweg zo vriendelijk was een handje te helpen door de winnende treffer in eigen doel te scoren. Typisch een kwestie van pech en van geluk.

Geluk en pech gaan tijdens een sportwedstrijd vaak hand in hand. Degene die mist zal pech roepen en de tegenpartij zal van geluk spreken. En als het missen van kansen zulke groteske vormen aanneemt, zou je natuurlijk ook het woord onkunde in de mond kunnen nemen.

Hoe dan ook, het is maar goed dat er fouten worden gemaakt en niet elke kans een doelpunt wordt. Pech, geluk, of onkunde? Lang leve de onvoorspelbaarheid.

Gerrit Schinkel