WiFi
Een familielid vertelde mij ooit dat hij met wat vrienden in een dag naar Zuid-Limburg fietste, ruim 200 kilometer verderop. Het waren de jaren vijftig. Op oude fietsen zonder versnellingen.
Om vijf uur in de ochtend vertrokken en ‘s-avonds bij een boer aangekomen in Berg en Terblijt. Ik vroeg hoe de fietsroute was voorbereid. Nauwelijks, was het antwoord, gewoon naar het zuiden en de borden volgen. En bij de boer slapen in het hooi. Zij hadden een heerlijke vakantie.
Ik dacht eraan toen wij in het najaar een fiets huurden op ons luxe vakantieadres in de Achterhoek. Keus te over, voornamelijk elektrische fietsen. ‘Je kunt zeker 80 kilometer fietsen met een volle batterij’, zei de mevrouw van de verhuur. We kregen een kaart mee voor de diverse fietsknooppunten in de regio.
Onderweg kwamen we mensen tegen die ondanks de duidelijke kaarten toch nog de weg dreigden kwijt te raken omdat de fietscomputer een andere richting aangaf. We zagen zelfs een echtpaar dat de smartphone erbij had gepakt en aan het googelen was geslagen. Fietskaart, fietscomputer, een iPhone en toch niet weten of je rechts of links moet.
Toen we terugkeerden bij de receptie van het luxe vakantiepark hoorde ik wat klaagzangen bij de receptie. Er was herrie rond het huisje van grasmaaiers, een huisje was niet goed schoon gemaakt en komen de broodjes morgenochtend wel op tijd. O ja, ook het WiFi-signaal was ook niet sterk genoeg!
Ik dacht aan mijn familielid met zijn vrienden in het hooi van Berg en Terblijt.
Hoezo WiFi …
Gert Visser
