Snelweg
Een poosje geleden stonden we op weg met de auto naar Flevoland midden in het land opeens stil op de snelweg: file. File, er zat geen beweging in en steeds meer mensen stapten ietwat geërgerd de auto uit.
Leunend tegen de vangrail keek iedereen op de smartphones en de fileberichten werden gedeeld. Het ging nog even duren, dat was de conclusie. Iedereen keek tenslotte op dezelfde berichten.
Mensen raakten aan de praat, over van alles en nog wat. De telefoontjes verdwenen langzaam in de broekzakken en tassen. Er ontstonden leuke gesprekken tussen mensen die overal vandaan kwamen. We zaten allemaal in hetzelfde schuitje, het drukke leven stond even stil.
Een loodgieter op weg naar een klant, een vertegenwoordiger op weg naar een afspraak, een studente met haar moeder op weg naar huis, een vrachtwagenchauffeur uit Roemenië op weg naar zijn afleveradres, een ambtenaar die terugkwam van vakantie, een ouder echtpaar op weg naar Friesland voor een korte vakantie. En wij op weg naar Flevoland.
Toen de rij auto’s na een half uurtje in beweging kwam, konden we weer verder. We wensten elkaar een goede reis en stapten goed gehumeurd de auto’s in. Het was best even gezellig tussen mensen die elkaar niet eens kenden.
Hoe kom ik nu op dit verhaal? Toen ik in een krant het zoveelste artikel over zogenaamde kloven las. Kloven tussen oud en jong, tussen stad en platteland, tussen burgers en boeren, kloven tussen weet ik al niet wat. Hoe meer je leest over kloven, hoe meer mensen erin gaan geloven.
Zet het verkeer stop, laat de telefoontjes even in je zak en laat mensen een poosje met elkaar praten en er ontstaan de leukste gesprekken. Of je nu uit het noorden, zuiden, westen of oosten komt. Iedereen heeft een verhaal.
Zomaar, op een snelweg. Niks kloof!
Gert Visser
